Как-то захотелось написать банальный пост благодарностей о том, какие все клёвые. Давно не ездила в такой отличной компании. Из команды даже не знаю, кто мне больше нравится :) Остальные знакомства тоже очень приятные.
Было много известных людей, что не могло не потешить моё глорихантерство. Счастье глорихантера: izubr примеряет мои рога.
А ось цікаво. Що коли широкі стегна, але маленькі груди, то виробники одягу кагбе натякають, що краще за все одразу купити саван і вбити себе об стіну, - то ясно. (Хоча, до речі, тут з цим (одягом, а не стіносамогубством) значно простіше, значно
( Read more... )
Это когда человек, внимательно посмотрев на меня, "кстати" рассказывает о зелёном и плоском (sic!) крокодиле. Я в ответ благодарю за комплимент моему цвету лица, фигуре и внешности в целом. А оказывается, он смотрел на крокодилий зуб, который я ношу в качестве украшения.
Коли я вперше їздила в Миколаїв і гостювала в майбутнього мсьє Дубінського, його мама пригощала мене пирогом. Мої батьки ніколи не пекли, тому я приємно здивувалась, і спитала в Антона, які пироги пече він. Виявилось, що пироги пекти він не вмів
( Read more... )
Вдягла сьогодні платтячко. Мімімі. Сарафанчик. Спека така, що капець. Це вперше купила собі сарафан - бо такі, що мені могли б піти, або не налазять на мій товстий зад мої чудові жіночні стегна, або звалюються зверху с отстутсвия сисек. Ну а цей ідеально сів. І колір дуже до лиця. І все таке.
Але щойно я ВНЄЗАПНО неабияк втішилась, що в мене
( Read more... )